سایت تفریحی وسرگرمی آسیافان

ﻳﮏ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻳﺪﻥ

ﻳﮏ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻨﻴﺪﻥ

ﻳﮏ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺣﻠﻘﻪ ﻱ ﭼﺎﻫﻲ

ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ

ﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﻭﺳﻌﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻣﮑﺮﺭ ﺁﺑﻲ ﺭﻧﮓ

ﻳﮏ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﻱ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺭﺍ

ﺍﺯ ﺑﺨﺸﺶ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻱ ﻋﻄﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﻱ ﮐﺮﻳﻢ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ

ﻭ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻏﺮﺑﺖ ﮔﻞ ﻫﺎﻱ ﺷﻤﻌﺪﺍﻧﻲ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩ

ﻳﮏ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ

برای پیدا کردن دوستان قدیمی ویا جدید اینجا کلیک کنید

ﺳﺮﺳﺒﺰ ﺩﻝ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﻪ ﺑﺮﯾﺪﻡ ، ﺗﻮ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﯼ ؟

ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﺭﺳﯿﺪﻡ ، ﺗﻮ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﯼ ؟

ﻣﻦ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﺮ ﻣﻮﺝ ﻭ ﺗﻮ ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ ِ

ﺳﺎﺣﻞ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ ﺩﻭﯾﺪﻡ ، ﺗﻮ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﯼ ؟

بـی تـو مـهتاب

شـبی بـاز از آن کـوچه گـذشتم

هـمه تـن چـشم شـدم

خـیره بـه دنـبال تـو گـشتم

شـوق دیـدار تـو لـبریز شـد

از جـام وجـودم شـدم آن عـاشق دیـوانه کـه بـودم

در نـهانخـانه ی جـانم گـل یـاد تـو درخـشید بـاغ صـد خـاطره خـندید

عـطر صـد خـاطره پـیچید یـادم آمـد

کـه شـبی بـا هـم از آن کـوچه گـذشتیم

پـر گـشودیم و در آن خـلوت دلـخواسته گـشتیم

سـاعتی بـر لـب آن جـوی نـشستیم

تـو هـمه راز جـهان ریـخته در چـشم سـیاهت مـن هـمه مـحو تـماشای نـگاهت

آسـمان صـاف و شـب آرام بـخت خـندان

و زمـان رام خـوشه ی مـاه فـرو ریـخته

در آب شـاخه ها دسـت بـرآورده بـه مـهتاب شـب و صـحرا و گـل و سـنگ

هـمه دل داده بـا آواز شـباهنگ یـادم آیـد

تـو بـه مـن گـفتی از ایـن عـشق حـذر کـن

لـحظه ای چـند بـر ایـن آب نـظر کـن

آب آیـینه ی عـشق گـذران اسـت

تـو کـه امـروز نـگاهت بـه نـگاهی نـگران اسـت بـاش فـردا کـه دلـت بـا دگـران اسـت.........................................

نـخواستم بـا غـم بـسازی نـخواستم هـیچی نـگی....

نـخواستم درد دلـتو دیـگه بـا هـیشکی نـگی....

آخـه عـشق اجـباری نـیست، تـو زنـدون مـن نـمون....

حـالا کـه فـکر رفـتنی دیـگه از مـوندن نـخون....

تـا دیـدم مـیخوای بـری دلـم راهـتو سـد نـکرد....

بـرو فـردام مـال تـو دیـگه ایـنجا بـرنگرد....

بـدون مـن بـعد مـن دلـتو هـر جـا، جـا نـذار....

غـم بـا مـن بـودنو تـو مـِم بـعد یـادت نـیار....

اگـه شـونت تـکیه گـاهه پـس چـرا مـن تـنها شـدم....

چـرا هـر لـحظم هـمیشه مـنم تـنها بـا خـودم...

. یـه تـصویر از عـکس چـشمات روی دیـوار دلـم....

چـقد قـصم خـنده داره چـقد بـیکاره دلـم....

خـدایا بـی گـناهم!!!

غـریبم بـی پـناهم....

دل مـن غـرق خـون و اسـیر اشـک و آهـم....

تـا بـه کـی بـمونم تـو ایـن دوراهـی....

ای خـدا بـه دلـم بـده تـو پـناهی...!

دیـگران چـه سـاده مـی خـوانند

احـساس شـکسته ام را....

و چـه سـاده مـیگذرند از نـوشته هـایم....

آن هـا چـه مـیدانند...!

ایـن احـساس را بـه چـه سـختی بـند زده ام!!!

ایـטּ روزها

یـڪ رنگ ڪـﮧ باشے

چشمشاלּ را میزنے ...!

פֿـستـﮧ میشونـב

از رنگ تـڪراریت ...

ایـטּ روزها בوره رنگیـטּ ڪماלּ هاست ...!!!!

פֿـیلی בפּست בارم بـבانم!!

آنگاه که کاخ آرزوهای کسے را פּیران میکنے

آنگاه که شمع امیـב کسے را פֿـامـפּش میکنے

آنگاه که حتے گـפּشت رامیبنـבے تاصـבای פֿـرבشدن غرפּرش را نشنــפּے…

آنگاه که פֿـدارا میبینے פּ بنـבه ے פֿـבارا ناבیـבه میگیرے

میخواهم بـבانم دستانت را به سـפּے کـבام آسمان בراز میکنے

تا براے פֿـפּشبخے פֿـפּבت בعا کنے؟؟!!

ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎﻥ ﮐﻤﯽ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﮐﻢ ﺩﺍﺷﺖ

ﯾﮏ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﯾﮏ ﺑﻮﺳﻪ ﯼ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﻢ ﺩﺍﺷﺖ

ﻣﻦ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﯼ ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ

ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﭼﻨﺪ ﻗﻄﺮﻩ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻢ ﺩﺍﺷﺖ!

ﻫﯿﭻ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ!

ﻭ ﺍﯾﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﯼ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ...!

ﻣﺴﺌﻠﻪ، ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺍﺯ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻫﺎﯼ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ...

ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺳﺮ ﺯﻧﺪ.

ﭼﻪ ﺑﺎﮎ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻤﯿﺮﻡ ﻭﺷﺒﻨﻢ ﻓﺮﻭ ﺧﺸﮑﺪ.

ﻭ ﺷﺒﮕﯿﺮ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺷﺒﺎﻫﻨﮓ ﮔﻨﮓ ﮔﺮﺩﺩ.

ﻭ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺭﻧﮓ ﺑﺎﺯﺩ ﻭ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﯼ ﺳﺤﺮﯼ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ.

ﻭﺭﺍﻩ ﮐﻬﮑﺸﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮﺩ ....

ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺳﺮ ﺯﻧﺪ ﻭ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﭘﺮ ﮐﺸﺪ.

ﺑﻨﺸﯿﻦ ٬ ﻣﺮﻭ ٬ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﺐ ٬ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﺎﻩ

ﺧﻮﺵ ﺗﺮ ﺯ ﺣﺮﻑ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ

ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﻦ ﻣﮑﻮﺵ

ﯾﮑﺪﻡ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ.

ﺑﻨﺸﯿﻦ ٬ ﻣﺮﻭ ٬ ﺻﻔﺎﯼ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺒﯿﻦ ﺍﻣﺸﺐ

ﭼﺮﺍﻍ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ

ﺟﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﺴﻮﺯ

ﺑﻨﺸﯿﻦ ٬ ﻣﺮﻭ ٬ ﻣﺮﻭ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺳﺖ.

ﻣﻦ ٬ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ٬ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﺩ

ﺑﺮﮒ ﺧﺸﮑﯿﺪﻩ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻨﺠﻪ ﺑﺎﺩ

ﺭﻗﺺ ﺷﯿﻄﺎﻧﯽ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺳﺒﺰ!

ﻧﻮﺭ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﺑﺨﺸﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﻪ

ﻣﻬﺮ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ﺍﺑﺪﯾﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ٬

ﺳﻮﯼ ﻧﮕﺎﻫﺖ ٬

ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ

ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ﺍﺑﺪﯾﺖ ﺭﺍ ﯾﺎﺭﺍﯼ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﻢ ﻧﯿﺴﺖ

ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ ﭼﯿﺴﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ٬

ﺗﺎ ﻋﻤﻖ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺟﺎﺭﯼ ﺳﺖ.

ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ:

"ﭼﻮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ٬ ﺯﻧﻢ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ ﭘﺮ

٬ ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻩ ٬ ﺷﺒﯽ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺳﺮ!

" ﺍﻧﺪﻭﻩ٬ ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺷﺪﯼ٬ ﺗﻨﮓ ﻏﺮﻭﺏ!

ﺍﻓﺴﻮﺱ٬ ﮐﻪ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺷﺪﯼ

٬ ﻭﻗﺖ ﺳﺤﺮ!

مـטּ دیگہ نـہ از اومـدטּ

کسـے ذوق زده میشم ،

نہ کسے از ڪنآرمـ

بره حوصلـہ دارمــ

نآزشو بـخـرمــ

ڪہ بـرگرده ...

مـטּآدمــ بے احسآسے نیستمـ !

مـטּ بے معرفـتــ و نآمرد نیستمــ ...

فقط خستہ امــ ...

از همـہ چے !

هرگــــز منتظـــــر فـــردای خیــــالی نبـــــاش.

سهمت را از شادیهـــای زندگـــی همیـــن امروز بگیــــر,

ضـــرر نمیکنــــی...!

اگر از هم اکــــنون لبـــخند زدن را تجربـــه کنـــی,

ﻣﻄﻤﺌــﻦ ﺑﺎﺵ ﻫﻤﯿﺸـــﻪﯾﮑـــﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﺷـــــﻖ ﻟﺒﺨــــﻨﺪ ﺗﻮﺑﺎﺷــــــﻪ!!!